Κάνουμε δημόσια δέηση μπας κι ακούσουμε κάπου τι έχει να μας πει αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος για το #@%#@$ τον δίσκο. Ας τον γλύψουμε λίγο, παραδεχόμενοι ότι το "Psychosocial" είναι όντως ο υπερκομμάταρος που διατεινόταν ότι είναι, αλλά εμείς δε δίναμε σημασία, διότι ταυτόχρονα μας έλεγε και για το άλλο κομμάτι που είχε στο PSP (δε θα σε εκθέσω ρε!), που κι εκείνο μας αρέσει (που θα φτάσω δεν ξέρω!)
Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008
Metallica - The Day That Never Comes Video
Χωρίς πολύ χρόνο για άλλου είδους καψίματα, καταναλώνουμε 100% Death Magnetic (Cheers στον Γάλλο), παίζουμε στο repeat "All Nightmare Long", "The Judas Kiss" και "That Was Just Your Life", και παράλληλα βλέπουμε το video, ή καλύτερα το "short film", όπως προτιμούν οι ίδιοι να το αποκαλούν, του "The Day That Never Comes".
Κάνουμε δημόσια δέηση μπας κι ακούσουμε κάπου τι έχει να μας πει αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος για το #@%#@$ τον δίσκο. Ας τον γλύψουμε λίγο, παραδεχόμενοι ότι το "Psychosocial" είναι όντως ο υπερκομμάταρος που διατεινόταν ότι είναι, αλλά εμείς δε δίναμε σημασία, διότι ταυτόχρονα μας έλεγε και για το άλλο κομμάτι που είχε στο PSP (δε θα σε εκθέσω ρε!), που κι εκείνο μας αρέσει (που θα φτάσω δεν ξέρω!)
Κάνουμε δημόσια δέηση μπας κι ακούσουμε κάπου τι έχει να μας πει αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος για το #@%#@$ τον δίσκο. Ας τον γλύψουμε λίγο, παραδεχόμενοι ότι το "Psychosocial" είναι όντως ο υπερκομμάταρος που διατεινόταν ότι είναι, αλλά εμείς δε δίναμε σημασία, διότι ταυτόχρονα μας έλεγε και για το άλλο κομμάτι που είχε στο PSP (δε θα σε εκθέσω ρε!), που κι εκείνο μας αρέσει (που θα φτάσω δεν ξέρω!)
Τρίτη 1 Ιουλίου 2008
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Βατόμουρα
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Βατόμουρα (06/2008)
Το 24ο (!) studio και 34ο προσωπικό συνολικά άλμπουμ του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ως συνήθως μαζί του φέρνει ατελείωτα debate από fans, μουσικόφιλους (λέξη είναι αυτό τώρα;), κριτικούς και συναδέλφους του για το πώς θα έπρεπε να είναι ή να μην είναι, ή ακόμα και αν θα έπρεπε να είναι... Πράγματα δηλαδή που εμάς εδώ δε θα μας απασχολήσουν. Το τι σήμαινε ή σημαίνει Παπακωνσταντίνου και όλες οι σχετικές συζητήσεις και απόψεις, όσο κι αν μοιάζουν προσοδοφόρες για κουβέντα και προβληματισμό, τελικά είναι λίγο πολύ ασήμαντες μπροστά στο ίδιο το γεγονός μιας σημερινής κυκλοφορίας του Βασίλη, ακόμα κι αν για κάποιους είναι αδιάφορο και για κάποιους άλλους όχι ως γεγονός. Αυτό, σε γενικές γραμμές, θα έλεγα οτί είναι και το στοιχείο αυτής της δουλειάς. Φυσικά για τους περισσότερο μυημένους, η παρουσία του Σταμάτη Μεσημέρη ασκεί βασικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα αυτού του δίσκου που κυκλοφορεί με τον... δροσερό τίτλο "Βατόμουρα".
Απ' ότι φαίνεται τουλάχιστον οι δημιουργοί διασκέδασαν κατά τη σύνθεση της δουλειάς αυτής, βάζοντας στην άκρη κυνήγια για δάφνες του παρελθόντος. Αντίθετα φαίνεται να εξάντλησαν την αγωνία τους να εκφραστούν στο παρόν, με μια διάθεση να βγάλουν το υλικό που θα έβγαζαν ακόμα κι αν δεν είχαν πίσω τους όλα αυτά τα χρόνια δημιουργίας, χωρίς ωστόσο να αλλάζουν την ταυτότητα τους. (Αυτό τουλάχιστον κάνει το δίσκο να μοιάζει λιγότερο αγχώδης από τις τελευταίες δουλειές του Βασίλη και του δίνει πιο "πραγματικό" ύφος.) Από κει και πέρα, το αν το αποτέλεσμα τους δικαιώνει ή όχι, (δεν) καλείται να το αποφασίσει ο ακροατής! Ο δίσκος δε θέλει να φορέσει κανένα παλτό αριστουργήματος, δεν πέφτει όμως σε κακές στιγμές, αντίθετα έχει κάποια πολύ καλά σημεία όπου οι στίχοι, η μουσική και η ερμηνεία συνθέτουν κάποια όμορφα τραγούδια. Θα ξεχωρίσω το "Σόφη" (διασκευή του "Άγριο Πλήθος" από τον ομώνυμο δίσκο του Σταμάτη Μεσημέρη που κυκλοφόρησε το 1993) που θυμίζει "παλιό καλό Βασίλη", το ηλεκτρισμένο "Ρεμπετομπλούζ" με τις τρελές απανωτές εικόνες του, το "Κάτι Μένει" με τους ενδιαφέροντες πειραματισμούς και το "Φυσάει Σκουριά" που θυμίζει "νέο καλό Βασίλη". Αυτά τα τραγούδια θα έλεγα ότι "φωνάζουν εκ της δημιουργίας τους" τη χροιά του Βασίλη κι έτσι η ερμηνεία του τα απογειώνει.
Tracklist:
- Να καούν
- Άσυλο (Συμμετέχουν: Γιώργος Κιμούλης, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Σταμάτης Μεσημέρης)
- Ο Κουμπάρος
- Σόφη
- Βατόμουρα
- Κορίτσια στα αζήτητα (Συμμετέχει: Σταμάτης Μεσημέρης)
- Ρεμπετομπλούζ
- Φυσάει σκουριά
- Κάτι Μένει (Συμμετέχει: Σταμάτης Μεσημέρης)
- Ευκαιρία
- Ντου
Η iocastis που έζησε τη δημιουργία του δίσκου από κοντά έχει ανεβάσει ένα σωρό βίντεο στο YouTube με σκηνές από το studio και την ηχογράφηση του δίσκου. Πολλά ρισπέκτ και γι αυτά αλλά φυσικά και για τα υπόλοιπα, τρομερά ιστορικά βίντεο που έχει ανεβάσει και μπορείτε να τα βρείτε μαζεμένα στo κανάλι του στο YouTube.
Τέλος, αξίζει να διαβάσετε τον Σταμάτη Μεσημέρη σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο άνθρωπος πραγματικά είναι ποταμός! Και συμπαθέστατος βέβαια! Cheers...
Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008
Δάφνη Μπόκοτα και οι Σαμποτέρ
Ότι η Δάφνη Μπόκοτα είχε "κάνει" τραγουδίστρια το μάθαμε κάποια στιγμή (γιατί OK, είπαμε είμαστε γέροι, αλλά όχι τόσο για να το 'χουμε ζήσει κι αυτό, και δεύτερον για να μην προβάλλεται αυτό το γεγονός από πουθενά, μάλλον θέλει να το ξεχάσει κι η ίδια) και μάλιστα είχε και το δικό της συγκρότημα, τους "ΣΑΜΠΟΤΕΡ". Ότι είμαστε αρκετά καμένοι για να ασχοληθούμε μ' αυτό ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ. Τώρα, το αν οι ΣΑΜΠΟΤΕΡ ήταν και μόνοι τους πριν και μετά τη Δάφνη μην περιμένετε να σας διαφωτίσω, δεν έχω ιδέα. Λοιπόν, ο δίσκος "ΔΑΦΝΗ ΜΠΟΚΟΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΑΜΠΟΤΕΡ" είχε βγει το 1987 και φυσικά δεν επανεκδόθηκε ποτέ σε cd (αυτό έλειπε, εδώ δεν έχουν βγει άλλα κι άλλα - αθάνατες ελληνικές δισκογραφικές). Τίποτα δε θάβεται εντελώς όμως, γιατί ένα Vinyl Rip άρχισε να κυκλοφορεί στο dc++ πριν πολύ καιρό (από κει έμαθα βασικά για το όλο σκηνικό κι ο Μέγας Δραγουμάνος το επιβεβαίωσε) κι έτσι βρέθηκα να ακούω μοναδικής αισθητικής ποπ δημιουργίες όπως τα "Βίπερ Νόρα" (μου κόλησε κι η μελωδία γαμώτο!) και Ντίβα (γιατί είμαι ντίβα και ζητάω πολλαααά...). Στο δίσκο υπάρχουν και τα "27", "1000 οι Σκιές", "Ανατολή", "Απολογία", "Ελλάδα", "Ερεσού 37", "Προφητεία", "Το Εμβαδόν". Track numbers και περαιτέρω πληροφορίες δεν παίζουν, καλείστε όπως καταθέσατε τα ντοκουμέντα σας, γιατί πρέπει να ικανοποιήσουμε την καμμένη περιέργεια μας. Το εξώφυλλο βρέθηκε από τη Βίβλο της Ελληνικής Δισκογραφίας του Πέτρου Δραγουμάνου.
Τι μπορεί να βρει κανείς αν δεν ψάχνει
Βολτάροντας στο YouTube πέφτω πάνω σε ένα βίντεο του thasoukopswtokefali (cool vids btw) με μουσική υπόκρουση το Ντίβα, στο οποίο όμως έπεσε κι ο mesasola ο οποίος αποδεικνύεται μέλος των ΣΑΜΠΟΤΕΡ και ανεβάζει πραγματικά ντοκουμέντα, τα βίντεο-κλιπ του Ντίβα και του Βίπερ Νόρα. (Respect και περιμένουμε κι άλλα βίντεο από παλιά καλή ελληνική τιβί). Τσεκάρουμε το Βίπερ Νόρα για τις καλτ αινιγματικές ματιές που μας ρίχνει η Δάφνη, εν τω μέσω της προετοιμασίας της για το επερχόμενο ραντεβού με τα δύο ανυποψίαστα πρόσωπα!
Φυσικά, με τα σημερινά δεδομένα, το συγκεκριμένο δισκογραφικό εγχείρημα φαντάζει καρα-cult, γιατί η Δάφνη Μπόκοτα είχε την τύχη-ατυχία να συνδεθεί με τη Eurovision στα "πέτρινα" χρόνια για τις ελληνικές συμμετοχές, λίγο ο αχάριστος λαός με το αλτσχάιμερ, λίγο η θρυλική κόντρα με τον Χατζηστεφάνου, ε, όπως και να το κάνεις, σίγουρα μοιάζει άλλης εποχής. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε φυσικά τα συνδεδεμένα με την παιδική μας ηλικία "Παιχνίδια χωρίς σύνορα" τα οποία πρέπει να επιστρέψουν πακέτο με τη Δάφνη, είναι λαϊκή απαίτηση. (Τώρα που το σκέφτομαι, κι εκεί σκατά τα πηγαίναμε, λες να υπάρχει καμιά συγγένεια με τον Επίτ... εεε, ας μην προκαλώ την τύχη μου.)
Τι μπορεί να βρει κανείς αν δεν ψάχνει
Βολτάροντας στο YouTube πέφτω πάνω σε ένα βίντεο του thasoukopswtokefali (cool vids btw) με μουσική υπόκρουση το Ντίβα, στο οποίο όμως έπεσε κι ο mesasola ο οποίος αποδεικνύεται μέλος των ΣΑΜΠΟΤΕΡ και ανεβάζει πραγματικά ντοκουμέντα, τα βίντεο-κλιπ του Ντίβα και του Βίπερ Νόρα. (Respect και περιμένουμε κι άλλα βίντεο από παλιά καλή ελληνική τιβί). Τσεκάρουμε το Βίπερ Νόρα για τις καλτ αινιγματικές ματιές που μας ρίχνει η Δάφνη, εν τω μέσω της προετοιμασίας της για το επερχόμενο ραντεβού με τα δύο ανυποψίαστα πρόσωπα!
Φυσικά, με τα σημερινά δεδομένα, το συγκεκριμένο δισκογραφικό εγχείρημα φαντάζει καρα-cult, γιατί η Δάφνη Μπόκοτα είχε την τύχη-ατυχία να συνδεθεί με τη Eurovision στα "πέτρινα" χρόνια για τις ελληνικές συμμετοχές, λίγο ο αχάριστος λαός με το αλτσχάιμερ, λίγο η θρυλική κόντρα με τον Χατζηστεφάνου, ε, όπως και να το κάνεις, σίγουρα μοιάζει άλλης εποχής. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε φυσικά τα συνδεδεμένα με την παιδική μας ηλικία "Παιχνίδια χωρίς σύνορα" τα οποία πρέπει να επιστρέψουν πακέτο με τη Δάφνη, είναι λαϊκή απαίτηση. (Τώρα που το σκέφτομαι, κι εκεί σκατά τα πηγαίναμε, λες να υπάρχει καμιά συγγένεια με τον Επίτ... εεε, ας μην προκαλώ την τύχη μου.)
Αντικλείδια
found on the web,
greek music,
older stuff,
videos
Κυριακή 2 Μαρτίου 2008
90210: Η τάξη των 90's
Αποδεικνύοντας έμπρακτα την γενικότερη ασυνέπεια που κάποιοι λένε ότι με χαρακτηρίζει, μετά από κάποια ποστ που μπαγιάτεψαν πριν μπουν στο ψυγείο και τα φέρω προς κατανάλωσιν ;-) , και με αρκετή καθυστέρηση, ξανασπάω τον πάγο. Φλώρο-θέμα βέβαια, αλλά δε γαμιέται;
Όταν με το πρώτο ποστ-αναδρομή στον cult πλέον ελληνικό κινηματογράφο του '80, ξέθαψα κάποιες ταινίες και μνήμες ίσως, το έκανα ελαφρά τη καρδία και με μία εγκυκλοπαιδική προσέγγιση, με μια διάθεση να μπω σε ένα κόσμο άλλο, διαφορετικό από αυτόν που έζησα εγώ μετά, και ίσως γι αυτό γοητευτικό. Τώρα όμως ήρθε η ώρα να πληρώσω κι εγώ, γιατί το σημερινό dig-in λειτουργεί σαν emulator για συναισθήματα και αναμνήσεις 15ετίας και -χμ...- βάλε. Είναι αστείο, απανταχού τηλεορασάκηδες, και η μεγαλύτερη πατάτα να παίζει τη στιγμή που ζεις κάτι (από τη ζωή σου ως το όνειρο σου) λειτουργεί ως μέσο αποθήκευσης της στιγμής αυτής με τα παρελκόμενα συναισθήματα ή και σκέψεις! Τι Blu-Ray και terabyte...
Και για να τελειώνουμε με τις συστάσεις μιλώ για τη γενιά (ανάμεσα στα ατέλειωτα προσωνύμια που συνοδεύουν μια γενιά) του Beverly Hills (νομίζω προειδοποίησα). Το Beverly Hills, 90210, ή το κατά Mega "Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς", που μάλλον είναι ήδη άγνωστη λέξη σε "νεότερα μοντέλα" (το βλέπω το χάσμα από τώρα), που έχει αρκετά χρόνια να προβληθεί (κάποτε οι επαναλήψεις του έπαιζαν στο Mega σχεδόν κάθε χρόνο) και που όσο περνά ο καιρός η επαναπροβολή του φαίνεται ακόμα πιο δύσκολη: Μπροστά στις νεότερες τηλεοπτικές υπερπαραγωγές η σειρά δείχνει εμφανώς γερασμένη, ανίκανη να απευθυνθεί σε ηλικιακά κοινά για τα οποία δημιουργήθηκε, πολύ lame για τα σημερινά δεδομένα, φέρνει περισσότερο σε νεανική σαπουνόπερα με αίσθηση μουσειακού ντοκιμαντέρ για πορνόγερους, όπως ο γράφων.
Ποσώς όμως μας απασχολεί αν θα προβληθεί ξανά στο κάθε Mega, για την ακρίβεια χεστήκαμε, διότι εν τω μεταξύ γίναμε και γενιά του dvd και του Internet, και του 24, και του Lost και του Prison Break και φυσικά δεν περιμέναμε από τη μεσόκοπη ελληνική τηλεόραση να μας τα μάθει αυτά. Πήραμε το νόμο στα χέρια μας!
Που το βρίσκω;
Αν και τύγχανε ζήτησης, το Beverly άργησε να βγει σε dvd καθώς υπήρχε ένα κώλυμα με τα δικαιώματα των τραγουδιών τα οποία ακούγονται σε πολλά επεισόδια. Έτσι η απόπειρα κυκλοφορίας των dvd είχε θεωρηθεί οικονομικά ασύμφορη ή και αδύνατη και η σειρά έμενε κλειδωμένη στα συρτάρια του συγχωρεμένου Spelling. Μετά από πολλά χρόνια, τελικά αποφάσισαν να τα κυκλοφορήσουν αντικαθιστώντας κάποια τραγούδια με παρεμφερή και με κάποιες πρόσθετες αντίστοιχες τροποποιήσεις. Έτσι από τα τέλη του 2006 ήδη έχουν κυκλοφορήσει οι 3 πρώτες σαιζόν με την 4η να έπεται.
Περίπου την ίδια εποχή ένα καναδικό καλωδιακό κανάλι, το TVTropolis άρχισε να προβάλλει το Beverly Hills από την αρχή, με τις original μουσικές, οπότε ήδη κυκλοφορούν TVRips από τον drngr (original music - PDTV-drngr) στις 6-7 πρώτες σαιζόν, ενώ οι υπόλοιπες προβάλλονται από το Soapnet και τα περισσότερα επεισόδια κυκλοφορούν επίσης σε "θείους" και ανίψια.
Το Beverly Hills, 90210 ήταν η σειρά που στις αρχές του '90 "πάτησε" σε αλλά και κράτησε αποστάσεις από τη σαπουνόπερα του καμένου φαγητού κι έφερε το είδος πιο κοντά στις νεότερες ηλικίες. Οι κλασσικές daily-dramα αλλαξοκωλιές περασμένες σε εβδομαδιαία βάση, μπλεγμένες με εφηβικά προβλήματα από την καθημερινότητα μέχρι υπερβολές αλλά και θέματα ταμπού τότε, με καστ 20-25άρηδων να παίζουν τα 17χρονα, χωρίς αυτό βέβαια να εμποδίζει την επιτυχία της σειράς, ή τους ίδιους να γίνουν teen idols της εποχής.
Η επιτυχία και η επίδραση της σειράς τότε ήταν εμφανής σε πολλά επίπεδα: Από τις πιο αυθεντικές για την εποχή ενσαρκώσεις του αμερικανικού ονείρου (του σημαντικότερου ίσως όπλου που εξήγαγε ποτέ αυτή η χώρα), χαρακτήρες-πρότυπα που αγαπήθηκαν και ηθοποιοί-προϊόντα βιομηχανικής προώθησης trends, η σειρά έθετε μόδες και "περνούσε" από την αφρόκρεμα του Beverly Hills, μέχρι και στην τελευταία παρέα που δεν είχε να φάει. Βλέπετε, μπορεί το χρήμα να μην το είχαν όλοι, είχαν την παρέα όμως, και κάθε παρέα στην εφηβεία έχει τις Οδύσσειες της, οπότε ποια δεν ήθελε να γίνει και λίγο Beverly; Φυσικά, με ελληνικούς όρους "παρέα Beverly" σήμαινε "έχουμε μπλέξει τα μπούτια μας", "όχι μόνο φίλοι", "η Μαρία έχει πάρει όλη την παρέα εκτός από το Γιάννη, που είναι αδερφός της" και βέβαια τα του στυλ "ο πατέρας μου είναι επιχειρηματίας και η μάνα μου ηθοποιός, πήρανε 2 διαζύγια", μεταφράζονται σε απλά ελληνικά στο "οι γονείς μου εργάζονται στο δημόσιο και πήρανε ένα δάνειο".
Τραγελαφικές καταστάσεις αντιμετώπισαν αυτά τα παιδιά. Βιασμοί, ναρκωτικά, αλκοολισμούς, ρατσισμούς, θανατικά, προδοσίες, οικονομικές καταστροφές, πρόωρες εγκυμοσύνες, απάτες, φωτιές, αιρέσεις, πυροβολισμούς (!), μαφία. Τι να πρωτοπείς... Το χειρότερο πάντως πρέπει να είναι που έβγαλαν δυο φορές τη Β' Λυκείου (εκτός απ' τον David, αυτός ξεκίνησε από την Α'!).
Γενικά τα πιο δυνατά χρόνια της σειράς ήταν τα πρώτα, στα οποία υπήρχε μια ισορροπία μεταξύ σεναριακής υπόθεσης και ανάπτυξης χαρακτήρων. Μέχρι και τις τέσσερις πρώτες σαιζόν τις οποίες οριοθετεί η αποχώρηση της Brenda (Shannen Doherty), κάθε επεισόδιο είχε δικό του σκελετό ενώ παράλληλα συνέχιζε αειθαλείς καταστάσεις όπως Brenda-Dylan, Brenda-Dylan-Kely, Dylan-Kely-Brandon, David-Donna κ.ο.κ. Στις επόμενες δύο σαιζόν η σειρά συνεχίζει σε σχετικά καλό επίπεδο, με την προσθήκη της Valerie (Tiffanni Thiessen), γνωστή ως Κέλυ από το "Saved By The Bell" (Πριν χτυπήσει το κουδούνι). Αργότερα, η σειρά άρχισε να ακολουθεί πτωτικές τάσεις, με τις αποχωρήσεις του Dylan (Luke Perry) (ο οποίος ξαναγύρισε), των γονιών Walsh αλλά και του Brandon (Jason Priestley), οπότε και ουσιαστικά τελείωσε η οικογένεια Walsh, που στο ξεκίνημα αποτελούσε τον πυρήνα της σειράς. Εν τω μεταξύ, τα χρόνια είχαν περάσει, οι χαρακτήρες είχαν τελειώσει σπουδές, οι ηθοποιοί είχαν τριανταρίσει και η σειρά είχε αποκτήσει εντελώς σαπουνοπερικό χαρακτήρα, οπότε το 2000 η FOX αποφάσισε να τελειώσει την πιο πετυχημένη νεανική σειρά των 90's.
Ώχ! Αυτός δεν είναι ο...
Οι περισσότεροι ηθοποιοί έμειναν με το Beverly ως το... μνημείο της καριέρας τους, καθώς η σειρά και η δυνατή ταύτιση με τους χαρακτήρες έμελλε να τους ακολουθεί για πολλά χρόνια. Όμως η σειρά είχε και πάρα πολλούς guest, μες στους οποίους μπορεί να πετύχεις σημερινούς διάσημους στα πρώτα τους βήματα, όπως πχ τον Matthew Perry (Chandler από Friends), τη Lucy Liu αλλά και την αργότερα δις-οσκαρική Hillary Swank.
imdb tv.com
Καλό κάψιμο!
Όταν με το πρώτο ποστ-αναδρομή στον cult πλέον ελληνικό κινηματογράφο του '80, ξέθαψα κάποιες ταινίες και μνήμες ίσως, το έκανα ελαφρά τη καρδία και με μία εγκυκλοπαιδική προσέγγιση, με μια διάθεση να μπω σε ένα κόσμο άλλο, διαφορετικό από αυτόν που έζησα εγώ μετά, και ίσως γι αυτό γοητευτικό. Τώρα όμως ήρθε η ώρα να πληρώσω κι εγώ, γιατί το σημερινό dig-in λειτουργεί σαν emulator για συναισθήματα και αναμνήσεις 15ετίας και -χμ...- βάλε. Είναι αστείο, απανταχού τηλεορασάκηδες, και η μεγαλύτερη πατάτα να παίζει τη στιγμή που ζεις κάτι (από τη ζωή σου ως το όνειρο σου) λειτουργεί ως μέσο αποθήκευσης της στιγμής αυτής με τα παρελκόμενα συναισθήματα ή και σκέψεις! Τι Blu-Ray και terabyte...
Και για να τελειώνουμε με τις συστάσεις μιλώ για τη γενιά (ανάμεσα στα ατέλειωτα προσωνύμια που συνοδεύουν μια γενιά) του Beverly Hills (νομίζω προειδοποίησα). Το Beverly Hills, 90210, ή το κατά Mega "Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς", που μάλλον είναι ήδη άγνωστη λέξη σε "νεότερα μοντέλα" (το βλέπω το χάσμα από τώρα), που έχει αρκετά χρόνια να προβληθεί (κάποτε οι επαναλήψεις του έπαιζαν στο Mega σχεδόν κάθε χρόνο) και που όσο περνά ο καιρός η επαναπροβολή του φαίνεται ακόμα πιο δύσκολη: Μπροστά στις νεότερες τηλεοπτικές υπερπαραγωγές η σειρά δείχνει εμφανώς γερασμένη, ανίκανη να απευθυνθεί σε ηλικιακά κοινά για τα οποία δημιουργήθηκε, πολύ lame για τα σημερινά δεδομένα, φέρνει περισσότερο σε νεανική σαπουνόπερα με αίσθηση μουσειακού ντοκιμαντέρ για πορνόγερους, όπως ο γράφων.
Ποσώς όμως μας απασχολεί αν θα προβληθεί ξανά στο κάθε Mega, για την ακρίβεια χεστήκαμε, διότι εν τω μεταξύ γίναμε και γενιά του dvd και του Internet, και του 24, και του Lost και του Prison Break και φυσικά δεν περιμέναμε από τη μεσόκοπη ελληνική τηλεόραση να μας τα μάθει αυτά. Πήραμε το νόμο στα χέρια μας!
Που το βρίσκω;
Αν και τύγχανε ζήτησης, το Beverly άργησε να βγει σε dvd καθώς υπήρχε ένα κώλυμα με τα δικαιώματα των τραγουδιών τα οποία ακούγονται σε πολλά επεισόδια. Έτσι η απόπειρα κυκλοφορίας των dvd είχε θεωρηθεί οικονομικά ασύμφορη ή και αδύνατη και η σειρά έμενε κλειδωμένη στα συρτάρια του συγχωρεμένου Spelling. Μετά από πολλά χρόνια, τελικά αποφάσισαν να τα κυκλοφορήσουν αντικαθιστώντας κάποια τραγούδια με παρεμφερή και με κάποιες πρόσθετες αντίστοιχες τροποποιήσεις. Έτσι από τα τέλη του 2006 ήδη έχουν κυκλοφορήσει οι 3 πρώτες σαιζόν με την 4η να έπεται.
Περίπου την ίδια εποχή ένα καναδικό καλωδιακό κανάλι, το TVTropolis άρχισε να προβάλλει το Beverly Hills από την αρχή, με τις original μουσικές, οπότε ήδη κυκλοφορούν TVRips από τον drngr (original music - PDTV-drngr) στις 6-7 πρώτες σαιζόν, ενώ οι υπόλοιπες προβάλλονται από το Soapnet και τα περισσότερα επεισόδια κυκλοφορούν επίσης σε "θείους" και ανίψια.
Το Beverly Hills, 90210 ήταν η σειρά που στις αρχές του '90 "πάτησε" σε αλλά και κράτησε αποστάσεις από τη σαπουνόπερα του καμένου φαγητού κι έφερε το είδος πιο κοντά στις νεότερες ηλικίες. Οι κλασσικές daily-dramα αλλαξοκωλιές περασμένες σε εβδομαδιαία βάση, μπλεγμένες με εφηβικά προβλήματα από την καθημερινότητα μέχρι υπερβολές αλλά και θέματα ταμπού τότε, με καστ 20-25άρηδων να παίζουν τα 17χρονα, χωρίς αυτό βέβαια να εμποδίζει την επιτυχία της σειράς, ή τους ίδιους να γίνουν teen idols της εποχής.
Η επιτυχία και η επίδραση της σειράς τότε ήταν εμφανής σε πολλά επίπεδα: Από τις πιο αυθεντικές για την εποχή ενσαρκώσεις του αμερικανικού ονείρου (του σημαντικότερου ίσως όπλου που εξήγαγε ποτέ αυτή η χώρα), χαρακτήρες-πρότυπα που αγαπήθηκαν και ηθοποιοί-προϊόντα βιομηχανικής προώθησης trends, η σειρά έθετε μόδες και "περνούσε" από την αφρόκρεμα του Beverly Hills, μέχρι και στην τελευταία παρέα που δεν είχε να φάει. Βλέπετε, μπορεί το χρήμα να μην το είχαν όλοι, είχαν την παρέα όμως, και κάθε παρέα στην εφηβεία έχει τις Οδύσσειες της, οπότε ποια δεν ήθελε να γίνει και λίγο Beverly; Φυσικά, με ελληνικούς όρους "παρέα Beverly" σήμαινε "έχουμε μπλέξει τα μπούτια μας", "όχι μόνο φίλοι", "η Μαρία έχει πάρει όλη την παρέα εκτός από το Γιάννη, που είναι αδερφός της" και βέβαια τα του στυλ "ο πατέρας μου είναι επιχειρηματίας και η μάνα μου ηθοποιός, πήρανε 2 διαζύγια", μεταφράζονται σε απλά ελληνικά στο "οι γονείς μου εργάζονται στο δημόσιο και πήρανε ένα δάνειο".
Τραγελαφικές καταστάσεις αντιμετώπισαν αυτά τα παιδιά. Βιασμοί, ναρκωτικά, αλκοολισμούς, ρατσισμούς, θανατικά, προδοσίες, οικονομικές καταστροφές, πρόωρες εγκυμοσύνες, απάτες, φωτιές, αιρέσεις, πυροβολισμούς (!), μαφία. Τι να πρωτοπείς... Το χειρότερο πάντως πρέπει να είναι που έβγαλαν δυο φορές τη Β' Λυκείου (εκτός απ' τον David, αυτός ξεκίνησε από την Α'!).
Γενικά τα πιο δυνατά χρόνια της σειράς ήταν τα πρώτα, στα οποία υπήρχε μια ισορροπία μεταξύ σεναριακής υπόθεσης και ανάπτυξης χαρακτήρων. Μέχρι και τις τέσσερις πρώτες σαιζόν τις οποίες οριοθετεί η αποχώρηση της Brenda (Shannen Doherty), κάθε επεισόδιο είχε δικό του σκελετό ενώ παράλληλα συνέχιζε αειθαλείς καταστάσεις όπως Brenda-Dylan, Brenda-Dylan-Kely, Dylan-Kely-Brandon, David-Donna κ.ο.κ. Στις επόμενες δύο σαιζόν η σειρά συνεχίζει σε σχετικά καλό επίπεδο, με την προσθήκη της Valerie (Tiffanni Thiessen), γνωστή ως Κέλυ από το "Saved By The Bell" (Πριν χτυπήσει το κουδούνι). Αργότερα, η σειρά άρχισε να ακολουθεί πτωτικές τάσεις, με τις αποχωρήσεις του Dylan (Luke Perry) (ο οποίος ξαναγύρισε), των γονιών Walsh αλλά και του Brandon (Jason Priestley), οπότε και ουσιαστικά τελείωσε η οικογένεια Walsh, που στο ξεκίνημα αποτελούσε τον πυρήνα της σειράς. Εν τω μεταξύ, τα χρόνια είχαν περάσει, οι χαρακτήρες είχαν τελειώσει σπουδές, οι ηθοποιοί είχαν τριανταρίσει και η σειρά είχε αποκτήσει εντελώς σαπουνοπερικό χαρακτήρα, οπότε το 2000 η FOX αποφάσισε να τελειώσει την πιο πετυχημένη νεανική σειρά των 90's.
Ώχ! Αυτός δεν είναι ο...
Οι περισσότεροι ηθοποιοί έμειναν με το Beverly ως το... μνημείο της καριέρας τους, καθώς η σειρά και η δυνατή ταύτιση με τους χαρακτήρες έμελλε να τους ακολουθεί για πολλά χρόνια. Όμως η σειρά είχε και πάρα πολλούς guest, μες στους οποίους μπορεί να πετύχεις σημερινούς διάσημους στα πρώτα τους βήματα, όπως πχ τον Matthew Perry (Chandler από Friends), τη Lucy Liu αλλά και την αργότερα δις-οσκαρική Hillary Swank.
imdb tv.com
Καλό κάψιμο!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)