Κάτι καμένο για καλή αρχή...

Καθώς κι ο τελευταίος σκληρός που αγόρασες ξεχειλίζει σιγά σιγά από εκατοντάδες κινηματογραφικά gigabytes που αρχίζεις να αμφιβάλλεις αν θα κάτσεις τελικά ποτέ να τα δεις, κι ενώ μέσα σου κρατάει ακόμα η γεύση των χαμένων ευρώ τα οποία έχεις μετανιώσει πολλάκις που έδωσες στο ελληνικό σινεμά, κάνεις την ανατροπή και βρίσκεις έναν γουστόζικο τρόπο να κάψεις τις επόμενες μέρες σου: Επιστροφή στο αθάνατο ελληνικό σινεμά του 1980.

Οι φίλοι σου που ακόμα ενδιαφέρονται για την υγεία σου ευτυχώς, επιμένουν να παραμείνεις στο queue και να δεις τις τόσες οσκαρικές παραγωγές του Top-250 που ακόμα δεν έχεις τιμήσει, παρ' όλ' αυτά εσύ είσαι συγκεντρωμένος στον κατήφορο και μετά από μια βόλτα από το άριστο και πλούσιο για το είδος The 80's Collection ή από "θείους και ξαδέρφια" αρχίζεις ένα διασκεδαστικό ταξίδι στο παρελθόν, σε μια cult εκδοχή της της ελληνικής πραγματικότητας των 80's.

Ταινίες που, ανεξάρτητα από το τι είχαν οι δημιουργοί τους στο κεφάλι τους όταν τις έφτιαχναν, δύο δεκαετίες αργότερα έχουν αποκτήσει μια απίστευτη και δυσανάλογη δυναμική σε σχέση με το τι αντιπροσώπευαν κάποτε. Είτε αυτό μεταφράζεται σε "cult" ετικέτες με φανατικό κοινό και ειδικές προβολές σε φεστιβάλ, είτε ως αντίδραση σε σύγχρονες "σοβαρές" τηλεοπτικές απόπειρες που πολλές φορές βγαίνουν απείρως τραγικότερες, οι λόγοι που μπορούν να καθηλώσουν κάποιον μπροστά σε rips από VHS του 80 (με το ιστορικό σηματάκι της Hi-Tech Video πάνω αριστερά) διαπιστώνεις πως είναι πάρα πολλοί.

Από νοσταλγία και ρομαντικό κάλεσμα μιας περασμένης εποχής και ηλικίας, μέχρι διάθεση για τρελά γέλια, οι ταινίες αυτές έχουν τη δύναμη να σε κάνουν να θυμηθείς, να μην πιστεύεις στα αυτιά σου (και τα μάτια σου), να γελάσεις, να πάθεις κατάθλιψη, να τρομάξεις όπως τότε που ήσουν μικρός και τις φοβόσουν, να καταλαγιάσεις τα ντοκυμαντερίστικα απωθημένα σου για το είδος.

Όσο για το τι θα βρεις εκεί... Ατάκες που έχουν στιγματίσει μετέπειτα γενιές και παρέες, φάτσες ξεχασμένες και μη, ερμηνείες αυθεντικές και τραγικές, σενάρια με μηνύματα που τη μία μιλούν σοβαρά, την άλλη ακόμα πιο σοβαρά που πετούν στα σύννεφα. Ειδικά το sub-genre των ταινιών με Νιάτα-Αλητεία-Μηχανές-Ναρκωτικά-Συμμορίες-Ντίσκο το οποίο μπορείτε να απολαύσετε σε ταινίες όπως Τα τσακάλια, Η στροφή, Οι επικίνδυνοι, Χούλιγκανς, Σατανάδες στα σχολεία, Φυλακές ανηλίκων 1 και 2, και άλλες ακόμα, ξεχωρίζει για την "απεικόνιση" των και καλά τότε 20-άρηδων. (Από 30-άρηδες πολλές φορές!). Δεν ξεχνάμε φυσικά τις "θρανιοταινίες" που μας δείχνουν πόσο καλά περνούσε το ίδιο καστ στο σχολείο πριν αρχίσει τις ενέσεις, ή τις καψούρες του Ψάλτη καθώς και άλλα καθορισμένα είδη ταινιών που η ενιαία θεματολογία τους και το παρόμοιο καστ τις βάζει σχεδόν σε ίδια universes. Μέχρι και κοινωνικό - βιολογικό θρίλερ θα βρεις στον Γύρο του θανάτου με τον Διονύση Ξάνθο να πουλάει ένα ένα τα όργανά του στον εξαίρετο κύριο Μιχαλακόπουλο. Ή μήπως δε θες να δεις τον Πάνο Μιχαλόπουλο να ρίχνει χαστούκια στην Κυρα-Σοφία απ' το Ρετιρέ για να τον αφήσει να πάρει τη δόση του;

The Aftermath: Αφού σταματήσεις να ρίχνεις στους φίλους σου ατάκες όπως "Η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols", "Με θυμάσαι ρε πούστη;", "Βρε ολυμπιονίκη μαλάκα!", "Χτύπα του μια ηρωίνη και θα υπογράψει χαμογελώντας" και λίγο πριν αφισοκολλήσεις το Γαρδέλη και την Αλιμπέρτη, κάνε ένα log-in στο Greek Retro Maniax αν δεν το έχεις κάνει ήδη και θα διαπιστώσεις ότι υπάρχουν κι άλλοι που αναπολούν/μαθαίνουν για 'κείνη την εποχή.